( گذرعمر)
صد دریغا که ازکودکی ونوجوانی
نیاموختم اساس و ارکان زندگانی
با یاد طفولیت و بیم ازعهد پیری
ره سپردم جوانی و دوران میانی
حال با کوله بارحسرت برمی دارم قدم
چه زود آمد دوران پیری و ناتوانی
( زبانحال یک کودک خیابانی)
من کودکم
بیگانه باعالم کودکی
با ناز و نوازش نا آشنا
من کودکم
کودکی خیابانیم
به سرما می لرزد تنم
به گرما می خشکد لب ودهنم
چیست جامه نو،کهنه خلقان به تنم
با طعنه و سیلی
آشناست گوش و بدنم
من کودکم
کودکی خیابانیم
شبها درکنار کاخی می خوابم
در ویرانه ای صدای شادی
همسالان من می خلد درگوشم
ازخانه ای من کودکم کودکی خیابانیم زمستان
بود یارب درظلمات
شب می لرزیدم ازتب تا سحر درد
بود و آهم به لب من کودکم کودکی
خیابانیم دلی نیست
بسوزد به حالم چه گویم ز بختم به که نالم من کودکم کودکی
خیابانیم من زاده این وطنم مرغی از مرغان
چمنم مرغی غریب مرغی
تماشاگرگلها با حسرت و
اندوه نهانم جان و تنم فدای وطنم من کودکم کودکی خیابانیم
(صبح آمد)
نسیم دل انگیز بهاری
می نوازد روح و روان را
روح و روان پیروجوان را
لحظه ها رویائی اند
آنگاه که گیسوان طلائی خورشید
برشانه های دماوند می ریزد
برشانه های ستبرش
تابش خورشید ونوازش نسیم سحری
از چشمان چشمه سارش
جاری می کند
اشگ شوق
اشگی زلال
اشگ شادی ، اشگ حیات
حیات جاندار و نبات
و چه زیباست تداوم این حرکت
که ارمغانش بقایست و برکت
به بهانه شرکت بی نظیرملت درانتخابات 29/2/1396
به رستاخیز این ملت درود
برملت فهیم و با ایمان درود
جوانان مصمم درکوی و برزن
همگام پیران، برعزم آنان درود
محکم ومتحد چون بنیان مرصوص
بر آن بنیانگذار این بنیان درود
جهانی زین حماسه درحیرت فرو
بر این همت حماسه سازان درود
(گذ ر زمان)
تا جن گیر،جادوگر و رمال دور و برش بود
به خیالش ابر هاله نور دور سرش بود
شد حاکم ومجری قانون، قانون شکن آمد
آفت بد زان حاکم بمن و مثل من آمد
بود وعده دادن یارانه بسی دلفریب
چون رفع بیکاری نسل جوان عنقریب
ازتوسخن گفتن وملت مظلوم یک صدا
حمایت و به به و چه چه و صد مرحبا
پول نفت و سر سفره ملت ما کم کمک
گشت مورد مسخره و خنده آن بی نمک
بست کمر همت به بذل از کیسه ملت
به هر قوم و قبیله خاصه آن چاوز نکبت
شوکت آن خا دم ملت و یا ر فقرا
دیری نماند و نپایید چون بودش گذ را
وضع مالی مردم بد شد و وجهه مکد ر
هم ز رفتار سخیف و خطاهای مکرر
هر که با آداب بزرگی نبود آشنا
سر زند از وی حرکات عبث و نا بجا
گوش ندادی به نصیحت و کردی قهروعتاب
در شان سیاست نبود عجله یا شتاب
بروکه ریاست وخدمت به مردم بس است
که این توصیه ملت بیداریا خار و خس است
بامداد اند ر بهاران با نم
باران خوش است گردش
درلاله زاران با جمع یاران خوش است در سکوتم
هزاران صدا می پیچد به گوش زان میانم صدای پای
جانان خوش است
انسان الکامل
محمد ختم المرسلین انسان الکامل است
این قول مکرر و یقین هرعاقل است
امین است و احمد،اومصطفایست و امجد
کتاب مبین ، دین سرمد بر او نازل است
چشمه زلال رحمت دین آن مصطفی
چوخورشید تابان برخلق عالم شامل است
کسی گر
اصالت باشد درتبارش فراز و
نشیب نکاهد ازعیارش اختر بختش
نتابد سال به سالی آرام وساکت سازد با روزگارش
باچهره ماهش جلوه ندا رد ماه دگر
من می دانم این نکته بادوسه اگاه دگر
دلخوش می دارد مراوعده شیرین ورنگین او
رنگ آمیزنگارم وعده شیرین می دهد
گرچه امروز و فرداکندفرداگاه دگر
آمد آن چشم خمارین به خواب دوشم
خرم آمدآن به خواب دوشم آن چشم خمارین
بانازوکرشمه ، عشوه جانکاه دگر
بالب خندان و نگاه جانکاه دگر
درخموشی و خلوتم با خیالت
همنشینی مرا خوشترتا وصالت
---------------------------------
( 2 )
هزاران راز مگو دارد نگاهت
ای به فدای نگاه گاه به گاهت
------------------------------
( 3 )
امشب ای ماه خیالم با خیالت همنشین است
چه بزم از همنشینی با خیالت دلنشین است
------------------------------------
( 4 )
دو چشم شاد شادت خود روزگار است
کی بر آسمان غبا ر اند ر بها ر است
------------------------------------
( 5 )
زانروزکه آن ماهروی چوبخت ازمن رمید
موی سپید گشت و قا مت و قد م خمید
-----------------------------------
( 6 )
دل شوریده ما شاهد و ساقی نشناسد
حیران رخ دوست باشد والباقی نشناسد
-------------------------------------
( 7 )
شبی گر پا نهد به چشمم زیبا نگا ر
سجده شکر آ رم بجا هزاران هزا ر
-------------------------------------
( 8 )
عهد کردم جزتونگیرم یاردگر
حرامم بادا یا ر دگر با ر دگر
-----------------------------------
( 9 )
جانا تو ازخاکی و من از خاک آمدم
خاک پای توام با جوهری پاک آمدم
---------------------------------------
( 10 )
خوشا آندل که مهرزهرا باشد صفایش
چه بیم از چرخ گردون و یاصدبلایش
---------------------------------------
( 11 )
آنروز که ام ابیها زاده شد
فرمان آزادی زن داده شد
-----------------------------------
( 12 )
ای عاشق مست را ه حقیقت بپوی
کجاست جزد لت منزل معشوق بگوی
---------------------------------------
( 13 )
دل ازبهرتوجانا بسی تنگ آمده
غریب غربتم به پا سنگ آمده
--------------------------------------
( 14 )
به کسب ارکسی بدنام ودورنگ است
پریشان خاطر و ناکام و لنگ است
-----------------------------------
( 15 )
میلاد اربه تهران یا که ایران برج بلند است
جای نگا رینم با یاد آن در دل دو چند است
------------------------------------------
( 16 )
گل من سادگی وپاکدلی کی خطا ست
با ور مردم نا دان همی صد بلاست
--------------------------------------
(17 )
شانه مکن خرمن زلفت چو ندانی
که به هرشانه ای دل ازجاکنی مرا
------------------------------------------
( 18 )
آنان که متحد و متفق و یکدلند
حریف میدان وحلال هرمشکلند
----------------------------------------
( 19 )
به لبخند نا زت گل ها وا شود
هرسازی به سازت هماوا شود
-----------------------------------------
( 20 )
نپسندم گلی که بو ندارد
می کشم شمعی که سوندارد
----------------------------------------
( 21 )
ماه گردون کجا و ماه تابانم کجا
آب حیوان کجا و نگاه جانانم کجا
------------------------------------------
( 22 )
گهی سرو را ازنسترن برسرافسرنهد
داغ نرگس بر دل لاله احمر نهد
--------------------------------------
( 23 )
آن یار دل آرا که رخش جلوه گر است
نرگس غمزه زنش مست وعشوه گر است
--------------------------------------------
( 24 )
صفای دوست دریغ ا ز من مدار
که بی دوست هیچم ای پروردگا ر
( 25 )
دلبران راهمی دل بکف آ رید خطاست
دادن دل به دلداده جا وید رواست
------------------------------------------
( 26 )
نه حاجت ماه سما دارم ونی ماه نخشب
همدم ماه زمینم آ ری امشب و هر شب
--------------------------------------------
( 27 )
هجرا ن بسر آمد و گاه وصال آمده
نگارآهو وش خوش خط و خال آمده
--------------------------------------------
( 28 )
کاش پدر بار دگرموی تورا شانه کند
سر و جان به فدای آن مه دردانه کند
---------------------------------------------
( 29 )
برخیز تا محتسب گریبانت نگیرد
درشهرخود همچون غریبانت نگیرد
---------------------------------------------
( 30 )
پیری ازره رسید وعصا داد به دستم
با عصا عهد م با جوانی ها شکستم
--------------------------
( 31 )
بحال عمرزمولایست این خطاب
العمر یمر مر السحاب
--------------------------------------------------------
( 32 )
به مژگان خاک راهت را بروبم چه با ک
نازنینا جا ی پا یت می بوسم به خاک
-------------------------------------------
( 33 )
بادبان بلندی که برپا کرده سارا
افتخاری نصیب آن دریاکرده سارا
------------------------------------------
34
پیوندی دارم ازجان باجان دوست
زنده ام ازمهربی پایان دوست
35
غبارغم ازسیمای یاران دورباد
اختربختشان بلند وپرنورباد