پاسداشت جشن سوری


به رسم نیاکان آتش فروزید
زان آتش بجز پاکی نجویید

کوی را چراغانی وآذین کنید
به پاس کهن رسم وآئین کنید

باید از کردار بد دوری کنید
شادمانی به جشن سوری کنید

تا جشن  سوری بماند پایدار
به ایران ز جمشید جم  یادگار

در طلب یار


( در طلب یار)

مست ازباده دوشم میخواره خاموشم                   پندی نرود در گوشم غم شده تن پوشم

این غم ازوصل دگربه مرا خون جگربه              تا خون جگرنوشم و در وصل توکوشم

گله هرگزنکنم که بری دل و هوشم

بهرکوی،بهرسال وبهر روز زاده شدم              ای  آرامی  دلها  به  تو دلداده  شدم

دل به کناری خاک ره چون تو نگاری             گشتم وبرخاستم چوغباری افتاده شدم

مشتی ازین خاک برتخت مطللا نفروشم

بردی دل وهوشم همه دروصل توکوشم              ای  در طلبت تلخی هجران شده  نوشم

وعده  دیدار ترسم به  قیامت  ببرم                   زین سبب به خموشی هم درجوش وخروشم

غیر از آن باده عشقت هرگز نه نیوشم

یار اگردرپس پرده اسرارنهانست                       هاله  پرتو ذاتش  پیوسته  عیانست

حمدوثنابرلطف خدا زین بخت نکو                     در سایه او هستم و از دیده نهانست

به ارادت چو مریدان حلقه به گوشم

به هردل از آن ماه منیرآمده نوری                 روشن ازشعشعه عشق است و صبوری

حرف دل به که گویم نشانت زکه جویم               زانکه نایی به نظرچون ازهاله نوری

درطلب وصل توهی در جوش وخروشم

من به اسیری در حلقه عشق آزاده شدم                  در طلبت بر دادن جان آماده شدم

فاش گویم که من دردادن جان وسروتن                  مشتاق تر و آماده تر از آماده شدم

فخرجان باختن برهمه عالم بفروشم

عشق حبیب نه فقط با آه و فغانست                     گره بند عهد ش چو خیل  منتظرانست

درکوچه وبازارسخن ازوصف توگوید           عمری دلخوش ازآنست که بی نام ونشانست

درخلوت دل گفت این راز آهسته بگوشم