دل منزل معشوق

دل منزل معشوق

ای عاشق مست راه حقیقت بپوی

کجاست جزدلت منزل معشوق بگوی

دل ازبهرتوجانابسی تنگ آمده

غریب غربتم بپا سنگ  آمده

مهر زهرا(س)

مهر زهرا(س)

خوشا آندل که مهر زهرا باشد صفایش

چه بیم ازچرخ گردون و یا صد بلایش

روز پدر

روز پدر

 نازنینا امروزمان روز دگراست

ولادت مولاعلی روز پدر است

خاکپای اولاد  نیکوهر پدر را

توتیای چشم وتاج شاهی به سراست

بامداد اندر بهاران با  نم  باران خوش است

شادمان درلاله زاران باجمع یاران خوش است

صداقت  یا  صفا  محبت  یا  وفا  کیمیا ست

سایه بانی درسایه ات کارن و کاوان خوش است

جهاد اقتصادی

جهاد اقتصادی

ولایت را پیروان، اطاعت از رهبرکنند

درس تکامل عقل درمحضرش ازبرکنند

بسی دلباختگان تا پای جان بودند وهستند

وه که آنان چه آسان ترک سروهمسرکنند

جهاد  اقتصادی  پیامی  از مقتد است

مریدان  ، جهاد همچون جهاد اکبرکنند

راه ملت  ما  صراط المستقیم  است

ز ایمان بنیان مرصوص وسنگرکنند

ز ما برعزم پولادین این ملت درود

به فنی ازفنون طرحی نو و برترکنند

نه بیمی ازموج تحریم وتحریک وتشویش

نی هراسی ازسیل و طوفان سرسر کنند

گو!هم یاوه گویان را خموش و دم فروبند

عدو را درحلق وحنجرخار و خنجرکنند

سال نود چون سال جهاد  اقتصادیست

دگر آب درآسیاب دشمن کمتر کنند

نگرحبیب و رقیب و یاران شکیبند

چه زیبا اطاعت از فرزانه رهبرکنند

بگفت رهبر یقینم مفهومی عمیق است

خوشه چینی ازخرمنش سال دیگرکنند

فریاد از این دل

فریاد از این دل

فریاد ازین دل که درسرهوا دارد امشب

فریاد ازآن مه که هجران روا دارد امشب

ابرو فشرد  آسمان  چو دید تیره بختم

ابرسیه گوئیا باران بجا دارد  امشب

طره چون شام سیه دارد وسیما چومه

چه فتنه ها که نرگس شهلا دارد امشب

من ازکجا نالم از تاب گیسو یا نگه

تیرمژگان نیزقصد جان ما دارد امشب

همت ار چه والا دارد و طبع  دلنواز

چه سازم که ناز بی جا دارد امشب

ای صبا شو به کویش ز روی تعظیم

بین پای نا زش عزم کجا دارد امشب

سرگذارم به ره تا به چشمم  پا نهد

خاک پا سرمه درچشم ما دارد امشب

درکلبه دل کی نشاند شمع  وفا  را

آن سیمین صنم که نازبیجا دارد امشب

پروانه گردم و پر وا کنم سوی کویش

تا بیند پرم و آتشی برپا دارد  امشب

وصل آن یار ازسر ما  بیرون نرود

زانکه اویک سروصد سودا دارد امشب

ره بی سرانجام وپیمودن هد ر ای حبیب

اخترطالعت گو  مردن روا دارد  امشب

     خنده ها بود به لب چون آب جویباران

صیادی چومن با غزال  کوهساران

استاده بودیم به کنجی به  زیر باران

وه که گشتیم مرغ باران به شاخساران

بانگاهی گفتمت غمینم ای یا ر

چرا نباشم چون تودارند امیدواران

کنونم آن شوق ازسربیرون نرفته

که دادی دستی بدستم به رسم یاران

توآنشب خوش غنودی فارغ ازمن وغم

چه داری خبر ز حال شب زنده داران

حبیب وشمع شبش گریان ازآنند

که مهردوست بری زدل به روزگاران

دام دل

دام دل

چاه  زنخدان  دام  دل و دین شده

طلعت رویش رشگ مه وپروین شده

ناهیدبه رقص آمد ودرگوش فلک گفت

کام خسرو شیرین از لب شیرین شده

واعظ به فغان ، شنیدستم که غزالی

نگاهش راهزن دل و دین  شده

روی چوماهش موی سیاهش تیرنگاهش

صد دام بلا بردل حبیب مسکین شده

شام بی سحر

شام بی سحر

یاد ازآنشب که شام بی سحربود

یاد ازآنشب که حا لتی دگربود

یادازآندم که اشگی به چشم مابود

اشگی پر زحسرت و بی اثربود

شبی با دل گریان و لب خندان

درخرمن گیسوش مرا  نظربود

دل خودبه تاب زلفش می دیدم ولیک

خون ما خواست ریزدچونین نظربود

او رفت ودل ما درپی اش روان بود

سرگران و گرانمایه اش گذ ر بود

ره راستم نمود و چون گمرهان

به هرجا که رفتم رهی دگربود

حبیب گرنگیرد اومهرتوبردل

سزد تا  قیامت خونین جگربود

به تیره شام عشقم نورمه هرجاگرفت

مهر مه پیکری توی دلم ماوا گرفت

ناگه  بتا بید از دل شبهای تا ر

فروغ مه جمالش ای جان دنیاگرفت

زبحرحسن وصفاصدف جستیم اما

زبخت بد ایدل طوفان دریا گرفت

چودید ما را مشتاق دیدارآن نگار

نقاب سیه برآن چهره حورا گرفت

بروهوای معشوق زسربه درکن حبیب

که  آتش عشق بی نشانت دنیا گرفت

شام فراق

شام فراق

ایدوست بیا  واله و دیوانه ام امشب

 ازخویش وکسانم همه بیگانه ام امشب

درسینه من آتش هجران شعله وراست

 برشمع خیالت سوخته پروانه ام امشب

شام فراق مجمرسینه من دیدنی است

 باز آی و ببین شعله جانانه ام امشب

چه شود که در ظلمت یلدای خیالم

 ماه بتابد از روزن کاشانه ام امشب

بی توچه کارآیدم ایدوست باغ جنانی

 افتاده درین گوشه  ویرانه ام امشب

بی ماه رخت تاروسکوت است سماوات

 برخیز و بیا گوهر در دانه ام امشب

نیم نگاهت  بنما توشه راه  حبیب

  ورنه سر آید به یقین افسانه ام امشب